به نقل از «ایمنا»

حلقه مفقوه سینمای کودک مدیریت است

تاریخ انتشار: ۳ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۷۴۲۹۶۲

شامگاه جمعه ۲ آبان هشتادمین قسمت از برنامه سینمایی هفت روی آنتن شبکه سه سیما رفت.

به گزارش ایمنا و به نقل از روابط عمومی برنامه، در هشتادمین قسمت از برنامه «هفت» شب گذشته دوم آبان وحید نیکخواه آزاد و غلامرضا رمضانی در مورد ظرفیت‌های فیلم‌های کودک در سینما صحبت کردند و محمدرضا کریمی صارمی به تشریح عملکرد یک ساله کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان پرداخت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

طبق روال هر هفته میز رسانه با حضور کارشناسان رسانه به بیان اخبار مهم سینمایی پرداخت و میز نقد هم فیلم «داستان یک کارآگاه» اثر ویلیام وایلر را نقد کرد.

حلقه مفقوده در سینمای کودک مدیریت است

در اولین میزگرد برنامه «هفت» وحید نیک خواه آزاد و غلامرضا رمضانی از کارگردانان پیشکسوت سینمای کودک درمورد وضعیت حال حاضر این ژانر سینمایی صحبت کردند.

نیک خواه آزاد در ابتدا گفت: سینمای کودک ما اسباب و نیروی انسانی و مخاطب وضعیت خوبی دارد اما اتفاق‌های لازم نمی‌افتد؛ درد این است. ما حتی تاریخی برای سینمای کودک داریم و باید بررسی کنیم که چه شد که در دوره‌ای آن اتفاق طلایی افتاد و دیگر نمی‌افتد. پرتوی وقتی «گلنار» را ساخت ۳۲ سال داشت. سی سال از آن موقع گذشته است. یعنی کارگردان مستعد و سی سال تجربه اما اتفاق لازم نمی‌افتد. به نظرم حلقه مفقوده مدیریت سینما است، انگار سینمای کودک جایی در سپهر سینمای ایران ندارد.

وی افزود: آن زمان ما دسترسی زیادی به فیلم‌های جهان نداشتیم به کتاب‌ها و مجلات سینمایی هم همین طور اما واقعاً کارهای خوبی ساخته شد. اما الان شرایط در این زمینه بهتر است اما سیستمی برای تولید اثر وجود ندارد. اگر انسان در دوره خودش کودکی نکند بعداً کودکی خواهد کرد. اگر برای کودکان اثر نسازیم این در آینده بچه‌ها تأثیر خواهد گذاشت. آثار خارجی هم شاید به درد ما نخورد زیرا یک شبیه خون فرهنگی است.

غلامرضا رمضانی در ادامه عنوان کرد: سینمای کودک در سینما تنهاست. برای سینما اتفاقات زیادی افتاد اما برای سینمای کودک اتفاقی نیفتاده است زیرا آن را رها کرده‌اند و اهمیتی به آن نمی‌دهند. انگار کارهای مهم‌تری از سینمای کودک دارند. در سی سال پیش آن فیلم‌ها با شرایط زمان خود همراه بود اما الان این گونه نیست.

وی یادآور شد: کارها و تصمیمات ما متکی به شرایط و برنامه‌ریزی‌ها و سیاست‌ها است. قدیم‌تر این برنامه‌ریزی برای سینمای کودک وجود داشت اما الان این‌طور نیست. آن موقع خود مدیران برای کار به سراغ ما می‌آمدند در حالی که الان اما بر عکس شده است. برای تأیید یک فیلمنامه یک سال یا د سال باید تلاش کرد. اگر آنجا تأیید شود در مرحله تخصیص بودجه و امکانات در گل می‌ماند.

امکان برگزار نشدن جشنواره پویانمایی در اسفند

در میزگرد دوم برنامه «هفت»، محمدرضا کریمی صارمی به تشریح عملکرد یک ساله کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان پرداخت.

وی در این باره گفت: کانون پرورش فکری تولیدات زیادی دارد که بخشی از آن، تولید آثار سینمایی است. از ۲ سال گذشته وضعیت کانون بهتر شده است. ۲۰ انیمیشن در دست کار داریم و به زودی اولین آن به ثمر خواهد رسید. یک فیلم سینمایی دیگر به نام «یدو» داریم که به جشنواره فجر خواهد رسید. از قدیم در جشنواره‌های جهانی کانون حضور پر رنگی داشته است و بالای ۲۰۰۰ جایزه جهانی برده‌ایم.

وی متذکر شد: ۱۱ فیلمِ کانون در کتاب‌های درسی خارج از کشور تدریس می‌شود. کانون نزدیک به هزار کتابخانه دارد که باعث تداوم تعامل با کودکان است که حتی در این کتابخانه ها کار سینمایی هم انجام می‌شود. وجود مدیران دلسوز و نبود بودجه‌های زیاد باعث شد اتفاقات خوبی بیفتد و حتی ما فیلم خوب بسازیم. جشنواره انیمیشن برای برگزاری آماده کار است تاکنون آثار زیاد و خوبی به دبیرخانه دائمی رسیده است اما شاید در اسفند برگزار نشود زیرا نمی‌خواهیم جشنواره را به صورت آنلاین برگزار کنیم. اکران آنلاین ممکن است به فیلم‌ها ضربه بزند. از طرفی دیگر نمی‌خواهیم به سلامت جامعه هم ضربه بزنیم. شاید مجبور شویم تاریخ برگزاری را به تعویق بیندازیم.

چالش‌های انتخاب منوچهر شهسواری در میز رسانه

میزگرد سوم برنامه «هفت» به بررسی اخبار مهم سینمایی پرداخت.

در این بخش ایزد مهرآفرین درباره انتخاب منوچهر شهسواری به عنوان مدیرعامل خانه سینما گفت: من بعید می‌دانم صراحتی در اساسنامه وجود داشته باشد. بند کمی تفسیر پذیر است. بعید می‌دانم در جایی که نماینده وزارت ارشاد است و اعضای هیأت مدیره وجود دارند، تخلفی باشد و به نظر می‌رسد این بند قابل تفسیر بوده است. در صنوف‌های دیگر هم همین طور است و شاید مدیرعاملی چندین دوره در این جایگاه باشد.

امیرحسین مکاریانی نیز در ادامه بیان کرد: نکته جالب این است که آقای شاهسواری بازنشسته‌اند و بد نیست برای استراحت به سفر بروند و بگذارند جوانان هم این مسندها را تجربه کنند. نکته دیگر من در مورد جشنواره کودک است. سوال اصلی اینجاست که ما برای کدام کودک فیلم می‌سازیم. برای کودکان دهه ۶۰ و ۷۰ یا کودکان دهه ۹۰. کودک دهه ۹۰ دچار توسعه تفکر است اما مدیران همچنان همان تفکر دهه شصتی را دارند.

ایزد مهرآفرین در ادامه درباره جشنواره کودک افزود: بحث جشنواره کودک مورد انتقادات زیادی است. در مورد اینکه آیا اصلاً این جشنواره‌ها آثار درخوری دارند. خیلی از این فیلم‌ها حتی برای ما جذاب نیست. در سینمای کودک تولید اثر دچار مشکل است. در دهه شصت حتی فیلم‌های هنری هم برای سینمای کودک بود. این باعث توسعه در سینمای کودک بود اما این توسعه الان دیگر وجود ندارد و این به نظام تولید در این حوزه باز می‌گردد.

میز نقد این هفته برنامه «هفت» با حضور مسعود فراستی، شاهین شجری کهن و جواد طوسی به نقد و بررسی فیلم سینمایی «داستان کارآگاه» اثر ویلیام وایلر پرداخت.

کد خبر 451495

منبع: ایمنا

کلیدواژه: برنامه هفت سینمای کودک سینمای کودک و نوجوان سینما سینما ایران شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق برای سینمای کودک برای سینما فیلم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۷۴۲۹۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پاسخ مرتضی‌علیزاده به منتقد «هفت»: سینما بر همه‌چیز مقدم است

مرتضی علیزاده کارگردان فیلم سینمایی «بی‌بدن» عنوان کرد: من معتقدم که فیلم اول باید به تعریف سینما و قصه گویی نزدیک باشد و بعد ایدئولوژی‌اش را جلو ببرد.

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، اولین برنامه از سری جدید برنامه سینمایی «هفت» با بررسی موضوع جنایی و فیلم «بی‌بدن» از شبکه نمایش پخش شد

بخش اول «هفت» به نقد فیلم سینمایی «بی‌بدن» اختصاص داشت که با حضور امیرقادری و رضا صدیق برپا شد.

رضا صدیق در ابتدا بیان کرد: من می‌خواهم قبل از بررسی فیلم به اتفاقات اخیر در منطقه گریزی بزنم و بگویم محور مقاومت اگر تا پیش از وعده صادق یک موضوع پراگماتیک منطقه‌ای بود، اکنون به یک ایده ضدامپریالیستی در جهان تبدیل شده است. سینمای هالیوود نسبت به اعتراضات اخیر دانشجویان آمریکا علیه اسرائیل سکوت کرده؛ این در حالی است که در اعتراضات داخلی ما، رسانه‌های امپریالیستی مانند بازجو به دنبال بازیگران و سینماگران ما بودند، اما به بازیگران خودشان اجازه اظهار نظر نمی‌دهند و هرکس در این موضوع موضع‌گیری کند، قطعا نابود خواهد شد. این قضیه نشان از این است که آمریکا در امنیت ملی‌اش با کسی شوخی ندارد.

امیر قادری در ادامه عنوان کرد: هالیوود ۱۰ الی ۱۵سال اخیر اهدافش بسیار تغییر کرده و فرمایشی شده است. من همیشه می‌گویم صد رحمت به دهه شصت خودمان که حتی اگر سخت‌گیری وجود داشت، اما حامی مستضعفین بود.

رضا صدیق درباره «بی‌بدن» اظهار کرد: از نظر من این فیلم بدون شخصیت و وسط باز است که تکلیفش با خودش مشخص نیست. فیلم «بی‌بدن» از موقعیت‌های دراماتیکی که می‌توانست قصه‌اش را نجات دهد، هیچ استفاده‌ای نکرده است. موضوع قتل در فیلم یک موضوع ثانویه است و نقطه قوت فیلم بازی درجه یک الناز شاکردوست است. همچنین باید بگویم که گذر زمان در این فیلم اصلا پیدا نیست و گویی در فیلمنامه اصلا به آن اشاره نشده؛ ما در نهایت با ریش قاتل متوجه گذر زمان می‌شویم.

امیر قادری در ادامه بیان کرد: موضوعاتی مانند قصاص یا جنگ مفاهیم پیچیده‌ای هستند. از نظر من «بی‌بدن» وسط‌باز نیست و اتفاقا اینکه با چندین زاویه نشان مساله قصاص را بررسی می‌کند؛ نقطه قوت فیلم است. امتیاز بزرگ فیلم بازی بازیگرانش است؛ اما می‌توان گفت که لحن تلخ و یکدست فیلم، کار را خراب کرده است. این فیلم خاکستری است و اگر کارگردان سلیقه بصری بهتری داشت، قطعا فیلم شیک‌تری می‌شد و شلختگی الان را نداشت.

صدیق در ادامه گفت: «بی‌بدن» فیلم بازیگران است نه فیلمنامه و کارگردانی. مساله فیلم قصاص نیست بلکه شخصیت خانواده قاتل است. «بی‌بدن» یک فیلم حیف شده است چرا که موضوع بسیار جذابی دارد.

بهروز افخمی در ادامه خاطرنشان کرد: اینکه در یک فیلم بتوان تماشاچی را وارد دالان تجربه‌های مختلف کرد، بسیار مهم است تا تماشاچی داستان‌های متفاوت را تجربه کند. از نظر من بهترین بازی این فیلم متعلق به گلاره عباسی است.

در ادامه رضا صدیق منتقد نسبت به اظهار نظر یکی از مدیران نماوا راجع به سینماگران و حواشی آن بیان کرد: هر کسی می‌تواند در سینما سرمایه‌گذاری کند؛ اما قرار گرفتن سرمایه‌گذاران در چرخه فرهنگ سرنوشتی مانند نماوا دارد که در حال ورشکسته شدن است. طرف دیگر صحبت من آن بخش از سینماگران است که معتقدند اخلاق و شرافت بیش از هر حرفه، نزد سینمایی هاست. من باید بگویم این جمله خیلی برای سینماگران گنده است. شرافت نزد کارگران و معلمان ماست؛ شرافت یعنی بخش مستضعف جامعه. من باید بگویم که لطفا شرافت را متر نکنید.

امیر قادری در ادامه عنوان کرد: زنگ خطر این ماجرا جایی است که بعد از اظهار نظر این مدیر نماوا، مردم سمت او را گرفتند. می‌خواهم بگویم که دهه فرصت‌طلبی ۹۰ چه چیزی بر سر سینماگران ما آورده که مردم دیگر از آن‌ها حمایت نمی‌کنند.

بخش دوم «هفت» به بررسی موضوع جنایی اختصاص داشت که با حضور مرتضی علیزاده کارگردان «بی‌بدن» و محمدرضا نصراللهی استاد دانشگاه برپا شد.

مرتضی علیزاده کارگردان فیلم سینمایی «بی‌بدن»، ابتدا درباره نقد رضا صدیق به فیلم، عنوان کرد: من معتقدم که سینما اول باید سینما باشد و قصه تعریف کند و بعد ایدئولوژی‌اش را جلو ببرد. اینکه ما از اول فیلم تکلیف را مشخص کنیم که طرفدار قصاص هستیم یا خیر، خلاف قصه‌گویی در سینماست و این متر غلطی برای بررسی و نقد فیلم است. البته که نقد به منی که در قدم‌های اولیه فیلمسازی هستم، بسیار کمک‌کننده است.

محمدرضا نصراللهی در ابتدای صحبت‌های خود گفت: به اعتقاد همه افرادی که پرونده جنایی را دنبال می‌کنند، «بی‌بدن» برگرفته از پرونده آرمان و غزاله است؛ هر چند که نویسنده فیلم منکر این موضوع باشد. باید بگویم که این فیلم در مجموع اصلا جنایی نیست و «بی‌بدن» یک فیلم اجتماعی درام است. در این فیلم موضوع از زاویه بازپرس بررسی می‌شود و به عملیات پلیسی و کارگاه آنچنان که باید نمی‌پردازد و نحوه قتل هم مشخص نمی‌شود.

کارگردان «بی‌بدن» درباره ژانر جنایی بیان کرد: سینمای هالیوود به شکل خالص ژانر جنایی را بررسی می‌کند، اما در کشور‌های دیگر این ژانر با فرهنگ‌های مختلف ترکیب می‌شود. در همین راستا مضمون‌هایی به فیلم اضافه می‌شود که برای مخاطب از کشف معما مهمتر است. در «بی‌بدن» هم همین اتفاق رخ داده است. ما فکر می‌کردیم که مسائل دیگر از کشفیات کارآگاه برای مخاطب جذاب‌تر است.

محمدنصراللهی در ادامه عنوان کرد: یکی از نقد‌های همیشگی من این است که از کارآگاهان و کارشناسان جنایی در متن فیلم استفاده کنند، نه در بخش تولید. به عنوان مثال این موضوع که تمام بازپرس‌ها و پلیس‌های ما در فیلم دختر دارند به یک کلیشه تبدیل شده و همچنین این موضوع که ماموران ما در فیلم‌های ایرانی پا را فراتر از قانون می‌گذارند، واقعیت بیرونی ندارد و به یک کلیشه در فیلم‌ها تبدیل شده است.

میز سینمای جهان برنامه «هفت» نیز به بررسی فیلم سینمایی «Dune ۲» اختصاص داشت که با حضور سیدحمیدرضا قادری و آرش خوشخو برپا شد.

سیدحمیدرضا قادری ابتدا گفت: یکی از متر و معیار‌هایی که در نقد شعر استفاده می‌شود، وجه خیال‌انگیز شعر است. من می‌پذیرم که افراد جوان با دیدن فیلم «Dune ۲» در سینما به وجد بیایند، اما در نهایت فیلم روی من تاثیر نداشت چرا که فیلم‌های الان، ویرایش شده فیلم‌های قبلی‌شان هستند. این فیلم صرف نظر از رمانش، برای کسانی که سینماباز هستند چیز جدیدی ندارد.

آرش خوشخو در ادامه این برنامه بیان کرد: در «Dune ۲» ماجرا پیچیده شده و به نظرم به فیلم تاج‌وتخت ربطی ندارد. فیلم‌های این کارگردان سرد است و ما از زندگی مردمان این فیلم هیچ چیزی نمی‌بینیم و این سرما در تمام فیلم‌هایش وجود دارد. «Dune ۲» پر از توانایی‌های فنی است و بازیگرانش به بهترین شکل انتخاب شده‌اند. بیشتر از داستان فیلم جزئیات فنی فیلمش بسیار برای من جذاب بود. این فیلم مانند هر فیلم مهم دیگری تفسیر معاصر دارد.

امیرقادری نیز درباره فیلم «Dune ۲» اظهار کرد: کتاب بسیار فراتر از فیلم است چرا که مجموعه‌ای از خرد‌های مختلف در آن دیده می‌شود. درک این کتاب از مسئولیت رهبریت یک قوم بی‌نظیر است و به شدت تحت تاثیر خرد خاورمیانه است. من به شدت توصیه می‌کنم که ترجمه این کتاب را که بسیار روان هم است، بخوانید.

افخمی درباره این فیلم گفت: این فیلم تبلیغ آشکاری برای فراماسون‌ها است و به شکل آشکاری برای بزرگ‌نمایی و قدرت‌نمایی فراماسونی تبلیغ می‌کند.

بهروز افخمی در پایان این برنامه تاکید کرد: از این به بعد به امید خدا در پایان هر برنامه «هفت» یک تیتراژ جداگانه داریم؛ یعنی هر تیتراژ با برنامه قبلی فرق می‌کند. هر بار درباره یکی از استادان بزرگ سینمای ایران، چه آن‌ها که از بین ما رفتند و چه آن‌هایی که در قید حیات هستند، برنامه کوتاهی ساخته می‌شود که در حاشیه تیتراژ می‌بینید و در برنامه امشب تیتراژ ما درباره علی حاتمی است که با فیلم‌های علی حاتمی و موسیقی مرتضی حنانه از فیلم «هزاردستان» ساخته شده است.